İlk ve Son Arasında

Yüzüğün kime ait olduğu tam olarak bilinmiyor. Sadece bir sandıkta, eski bir ipek mendile sarılı halde bulundu. Yanında ne kutu vardı, ne not. Ama yüzüğün iç kısmına kazınmış küçük bir kelime vardı: "Biz."
Altın gövdesi zamanla hafifçe solmuş, taşların bazıları hafifçe matlaşmıştı. Ama aralarındaki düzen hâlâ kusursuzdu — tıpkı hikâyesi anlatılmamış bir çiftin geçmişi gibi.
Mahalledeki yaşlı kadın, onu görünce şöyle dedi:
“Bu yüzüğü gençken biri birine vermedi. Bu yüzük, biri kalmaya karar verdiğinde çıktı ortaya.”
Bugün o yüzük vitrinlerde değil, sadece anlatılanlarda yaşıyor. Kim taktı, kim çıkardı, kim sakladı bilinmiyor. Ama her bakan aynı hissi taşıyor: Bu yüzük, bir başlangıç ya da son değil. İkisinin tam ortasında yaşanmış bir sadakatin izi.
İLETİŞİME GEÇİN