Karşı Kıyı

İki yarım, birbirine dokunmadan bir bütünü oluşturabilir mi? Bu yüzük, o sorunun cevabı gibi tasarlanmıştı.
Yıllar önce, şehir ikiye bölündüğünde onlar da iki yakada kalmıştı. Görüşemediler. Yazışamadılar. Ama ikisi de aynı şeyi yaptı: Bekledi.
Kadın bir yüzük yaptırdı. Yarısı kendi tarafına ait, yarısı boştu. Ama ustaya özel bir talimat verdi:
“Bu yüzük, iki uçtan yukarı doğru baksın. Ama ortası boş kalsın. Çünkü biz, birbirimize bakıyoruz. Ama kavuşmuyoruz.”
Yüzük zamanla eskidi, taşı biraz soldu. Ama hâlâ o kadının parmağındaydı. Sorulduğunda sadece şu cevabı verdi:
“Bu yüzük ne ayrılık yüzüğü, ne kavuşma. Bu yüzük, beklemenin bile bir şekli olduğunu gösteriyor.”
İLETİŞİME GEÇİN